ஒளியுலகம்

ரங்கன்: உங்கள் முத்திரை என்று கருதப்பட்ட பல விஷயங்கள், மௌனராகத்திலேயே இடம்பெற்றிருந்தன. அவற்றில், இருள் செறிந்த பின்னணியில் செய்யப்பட்ட ஒளிப்பதிவு, மரபு சாரா நேர்த்தியான செட்கள் போன்றவை குறிப்பிடத்தகுந்தவை. ரத்னம்: மொழி தெரியாத, குளிர் நிறைந்த, ஊருக்குச் செல்லும் பெண்ணைப்பற்றிய கதை இது. முதலில் அவளுக்கு எல்லாமே அந்நியமாகப் படுகிறது. பின் அவள் அங்கேயே வாழப் பழகிக்கொள்கிறாள். அதனால்தான் டெல்லியைத் தேர்ந்தெடுத்தோம். இது ஒரு இண்டோர் (Indoor) படம் என்பதால் பி.சி.யும் நானும் சோதனை முயற்சிகளை மேற்கொள்ளத் தயாராக இருந்தோம். வெறும் நான்கு சுவர்களுக்குள் எடுத்திருக்கிறார்களே என்று யாரும் முகம் சுளித்துவிடக்கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருந்தோம். இண்டோரும் அவுட்டோர் போல உயிரோட்டமாக இருக்கவேண்டும் என்று எண்ணினோம். ஏனெனில் படத்தில் நிறையக் கதாப்பாத்திரங்கள் இல்லை. அதனால் படம் நாடக பாணியில் இருப்பதை நாங்கள் விரும்பவில்லை. அப்போதுதான் பி.சி., பேக் லைட்டிங் உத்தியைப் பயன்படுத்தலாம் என்ற யோசனையை முன்வைத்தார். அது மிக அற்புதமான, புத்திசாலித்தனமான யோசனை. தரணிதான் சென்னையில் அந்த வீட்டைக் கண்டுபிடித்துக் க

2002-இல் திரைத்துறைக்கு வந்தேன். இல்ல.. இல்ல.. அதை இப்படிச் சொல்ல முடியாது. 2002-இல் சென்னை வந்தேன். திரைத்துறையில் காலெடுத்து வைக்கும் எண்ணத்தில். ஆனால் அது நிகழ இரண்டு ஆண்டுகள் ஆயின. அது அவ்வளவு சுலபமில்லை என்பதும் புரிந்தது. பல கனவுகள் சுமந்த காலம் அது. கடந்து வந்தப் பாதை அனைத்தையும் கேள்விக்குள்ளாக்கி, அர்த்தமற்று போக செய்த காலங்களின் தொடர்ச்சி ஒன்று நிகழ்ந்தது. நம்பிக்கைகளின் மேல் பாரம் சுமந்த நாட்கள் பல கடந்து வந்திருக்கிறேன். 2003 பிற்பாதியில் அல்லது 2004-இல் தான் திரைத்துறையினுள் நுழைய முடிந்தது. 2008-இல் இயக்குனர் ‘ராஜேஷ் லிங்கம்’ இயக்கிய ‘புகைப்படம்’ என்னும் திரைப்படத்தின் வாயிலாக ஒளிப்பதிவாளனாகும் வாய்ப்பைப் பெற்றேன்.  என்னப்பற்றி அறியா, புதிய நண்பர்களுக்காக இங்கே சில தகவல்களை பகிர்ந்துக்கொள்ள விழைகிறேன். நான் பணி புரிந்த இரண்டு திரைப்படங்கள் வெளியாகி இருக்கின்றன. இரண்டும் 2010-ஆம் ஆண்டில் வெளியாகியன. இரண்டும் வணிக ரீதியாக தோல்விப்படங்கள். அதனால் பலர் பார்க்காமல் தவற விட்டிருக்கலாம். இரண்டு படங்களிலும் வெவ்வேறான தொழில்நுட்பங்களை பயன்படுத்தினோம். இரண்டு படங்களிலும் வெவ