முதன்மை உள்ளடக்கத்திற்குச் செல்

முன்னுரை: இரத்தமும் சினிமாவும்




இரத்த ஆறுகள் பலவற்றைப் பார்த்த பூமியிது. காலம் தோறும் இரத்தத்தால் குளிப்பாட்டப்பட்டுக் கொண்டே வந்திருக்கிறது. கொள்ளை, கொலை என ஆரம்பித்து அடக்குமுறை, அடிமைத்தனம் என பல வடிவங்களில் வளர்ந்து ஆதிக்கம், காலனியாதிக்கம் என்று உருவெடுத்த உலகமிது. இன்று, நேற்று அல்ல, என்று மூன்றாவது மனிதன் தோன்றினானோ அன்றே துவங்கிவிட்ட பழக்கமிது. தேவையென்றால் எவனையும் எதையும் அடித்துப் பிடுங்கலாம் என்பது நியதியாயிற்று. 'வலியது மிஞ்சும்' என்ற உயிரியல் விதி, உயிர் வாழ்ந்தே தீரவேண்டிய கட்டாயத்தை வலிவுறுத்த வந்தது. மனிதனுக்கு அதுவே சௌகரியமாய்ப் போயிற்று.

தன் உயிருக்கும், இருப்பிற்கும் ஆபத்து வந்தபோதெல்லாம் எதிர்க்கத் தெரிந்திருந்த உயிரினம், தன் உடைமைக்கும் உணர்வுக்குமாக தன் போராட்டத்தை நீட்டியது. அங்கே தான் இது துவங்கிற்று. உடைமையென்பது கொள்ளை கொள்வது, உணர்வு என்பது மிதிக்கப்படுவது என்ற புதிய சித்தாந்தம் நடைமுறைக்கு வந்தது. எதை எதையோ மறந்துபோன மனிதக் கூட்டம், இதை மட்டும் மறந்ததே இல்லை. தொடர்ந்து பயன்பாட்டிலிருக்கும்படி பார்த்துக் கொள்கிறது.

நாகரீகம் என்ற ஒன்று உருவானபோதே துவங்கிய போர் இது. எங்கெல்லாம் கூடி வாழும் பழக்கம் உண்டானதோ, எங்கெல்லாம் கலாச்சாரம் என்ற ஒன்று உருவானதோ, எப்போதிருந்து மொழி மனிதனை இணைத்ததோ, என்று மதம் மனிதனின் அடையாளமாயிற்றோ, அன்றே துவங்கிய யுத்தம் இது.

உயிர்த்திருத்தலுக்குத் தேவை என்பதையும் தாண்டி, ஆண்டான் அடிமைக் காலம் கடந்து, ஆள்பவன் ஆளப்படுபவன் என்பது போய்,  தன் சுகபோகத்திற்காக மனிதன் மற்றவனை அடிக்கத் துவங்கினான்.  அடிப்பதே நியாயமாயிற்று. உயிர் வாழ்வதே நோக்கமென்பது போய் வெற்றியே பிரதானமாயிற்று. இவ்வெற்றிப் போதைக்கு பல உயிர்கள் பலியாயின. பல கலாச்சாரங்கள் அழிக்கப்பட்டன.

எதிர்ப்பு எப்போதும் இருந்திருக்கிறது. எதிர்த்து அழிந்து போதல் நம் வரலாற்றில் பல இடங்களில் காணக்கிடைக்கிறது. எதுயெதற்கோ மனிதம் அழிக்கப்பட்டிருக்கிறது. எதையெதையோ காப்பாற்ற மனிதன் போராடி மாண்டுபோயிருக்கிறான்.

மனிதன் தன்னை மொழி, குழு, மதம் என்று என்னவெல்லாமோ கொண்டு அடையாளப்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறான். எதையெல்லாம் அடையாளமாகக் கொண்டானோ அதைக்கொண்டே, அதன் பொருட்டே அழிக்கவும் பட்டிருக்கிறான்.

நீண்ட காலங்களுக்குப் பிறகே இம்மனிதர்கள் ஒன்றைக் கண்டு கொண்டார்கள். அது, அவர்களின் உயிர், உடைமை, உணர்வு, உணவு, இருப்பிடம், மொழி, காலாச்சாரம், பண்பாடு, மதம், விடுதலை என அனைத்தையும் உட்கொண்டது. அதையே தங்களுக்கான அடையாளமாகக் கொண்டார்கள். அதைக்கொண்டே தங்களை ஒருங்கிணைத்தார்கள். அதைக்கொண்டே போராடினார்கள். அதைக்கொண்டே தங்களைப் காத்துக்கொண்டார்கள். மனிதர்கள் தங்களின் அந்தப் புதிய அடையாளத்திற்கு 'இனம்' என்று பெயரிட்டார்கள்.

ஆம்.. இனமே மனிதக்கூட்டத்தை ஒருங்கிணைக்கிறது. ஒரு இனமென்றால் அதற்கென்று ஒரு மொழி, கலாச்சாரம், பண்பாடு, நிலம், நாடு இருக்கிறது. அதற்கும் மேலாக அவ்வினத்திற்கென்று தனியாக உணர்வும், குணமும் உண்டு. அதற்கு  எப்போதும் சுதந்திரமாக வாழ வேட்கையும் உரிமையும் உண்டு. அச்சுதந்திரத்திற்காகவே இங்கே பல போர்கள் நடந்துள்ளன.

நாடு கடந்து, தேசம் கடந்து, கண்டம் கடந்து மனிதக் கூட்டம் அழிக்கப்பட்டிருக்கிறது. பல இனங்கள் அழிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. பல இனங்கள் விடுதலையைப் போராடி வென்றிருக்கின்றன. இதையெல்லாம் வரலாறு பதிவு செய்து வைத்திருக்கிறது. எழுத்தாக, ஓவியமாக, இலக்கியமாக, பாடலாக, நடனமாக, நாடகமாகப் பதிவு செய்திருக்கிறது. அதன் தொடர்ச்சியாக திரைப்படங்களிலும் இத்தகைய வரலாறுகள் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. வாழ்ந்து/போராடி/வென்ற/மறைந்த மாமனிதர்கள், அப்பாவி மனிதர்கள் திரைப்படங்களில் இரத்தமும் சதையுமாக மீண்டும் உயிர்ப்பிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். அத்தகைய திரைப்படங்கள் சிலவற்றை உங்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தவே ‘திரைப்படம்: உண்மைச்சம்பவம்’ என்னும் இக்கட்டுரைத் தொடரை எழுதத் துவங்குகிறேன்.

கருத்துகள்

  1. நண்பா!

    கண்டிப்பாய் நீங்கள் சொன்ன மனித இனச் சுதந்திரப் போராட்டப் படங்களையும், அழிக்கப்பட மனித இனங்களைப்பற்றிய திரைப்படங்களையும் அறிமுகப்படுத்துங்கள், வாசித்து மகிழ்கிறோம். உங்களின் எழுத்து நடை அருமையாக இருக்கிறது. கமெண்ட் Embeded ஆக இருக்கிறது. Popup or New Window ஆக மாற்றுங்கள். அலுவலகத்தில் இருக்கும் பலரால் இந்த Option-ல் கமெண்ட் செய்ய இயலாது.

    வாழ்த்துக்கள்...

    பிரபாகர்...

    பதிலளிநீக்கு
  2. பிரபாகர் உங்களின் கருத்துகளுக்கு நன்றி. இது எனக்கு உற்சாகத்தைத் தருகிறது.
    விஜய் ஆம்ஸ்ட்ராங். ஒளிப்பதிவாளர்

    பதிலளிநீக்கு
  3. ஒரு விபத்தாக உங்கள் பக்கத்திற்கு வந்து சேர்ந்தேன்.. வெளியேற சில மணிநேரம் ஆனது..
    சிறப்பான புகைப்படங்கள்..
    தொடர்ந்து உங்களது திரைப்பட அறிமுகங்களையும் எதிர்நோக்குகிறேன்.
    நன்றி!!

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

துப்பு கெட்டவர்கள் நாங்கள்..!

(இது வழக்கமான பதிவு அல்ல. சினிமாவைப்பற்றிய, தொழில்நுட்பம் பற்றிய கட்டுரை அல்ல இது. என் டைரியில் எனக்கு நானே எழுதிக்கொள்வதைப்போன்றது. இன்று இணையத்தின் சாத்தியத்தில் பொதுவெளியில் வைக்க முடிந்ததனால், இங்கே பதிவேற்றுகிறேன். உங்கள் நேரத்தைச் செலவழித்து படிக்க வேண்டிய அவசியமற்றது. ஓய்வாக இருப்பின், ஒரு சினிமாக்காரனின் சுய புலம்பலைப் படிக்க ஆர்வம் இருப்பின் தொடருங்கள்..) கடந்த ஒரு மாதத்திற்குள் இரண்டு முறை என் கிராமத்திற்கு சென்று வரும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டது. இரண்டு பயணத்திற்கும் வெவ்வேறு காரணங்கள் என்றாலும் இவ்விரண்டு பயணமும் ஒரே வித அனுபவத்தையே கொடுத்தன. இதை அனுபவம் என்று சொல்லுவதை விட, ஒருவித மன அயர்ச்சி என்று சொல்வது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும். இரண்டு பயணங்களிலுமே என் பால்யகால நண்பர்களில் சிலரைச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டது. பதினேழு பதினெட்டு வருடங்களுக்கு பிறகு அவர்களில் சிலரைச் சந்தித்தேன். பிளஸ் டூ படித்துவிட்டு, கல்லூரி படிப்புக்கு பெங்களூர் போனவன். அங்கே ஏழுவருடம், பின் சென்னையில் பத்துவருடம் என என் கிராமத்தையும் நண்பர்களையும் பிரிந்து ரொம்ப நாட்கள் ஆகிவிட்டது. இடையில் அவ

'பழையன கழிதலும் புதியன புகுதலும்' - Film to Digital

‘பழையன கழிதலும் புதியன புகுதலும்’ தமிழர்களின் முதுமொழிகளில் ஒன்று. காலத்தே உதவாத, பயன்படாத, மேம்படுத்திக் கொள்ளாத, வளர்ச்சிப் பாதையில் நடைபோடாத எதையும் தவிர்த்து, காலத்தே மேம்படுத்திக் கொண்டு, வளர்ச்சிப் பாதையில் நடைபோடும் பழையதோடு புதியவற்றையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தும் இம்முதுமொழியை நினைவில் கொள்ளும் நேரமிது. பொங்கல் பண்டிகையின் முதல் நாளான ‘போகி’-இல் நாம் அதைத்தான் செய்ய முற்படுகிறோம். துரதிருஷ்டவசமாக அது ‘வெறும் பொருட்களை எரிப்பதோடு’ மட்டும் நின்றுவிடுகிறது. எண்ணத்தில், செயலில், நடத்தையில், வாழ்வில் அதைச் செய்ய வேண்டும் என்பதும் அம்முதுமொழி உணர்த்தும் செய்தி என்பதை பெரும்பாலும் நாம் சவுகரியமாக மறந்துவிடுகிறோம். சரி நான் பேச வந்தது அதைப்பற்றியல்ல. நம் தொழிலிலும் இம்முதுமொழி நடைமுறையில் இருக்கிறது என்பதும், அதன் பொருட்டு மனம் மகிழவும் துயரம் கொள்ளவும் காரணங்கள் இருப்பதை பகிர்த்துக் கொள்ளவே இக்கட்டுரை. மகிழவும் துயருறவும் எப்படி ஒன்றே காரணமாக இருக்கமுடியும்?!. வாழ்வின் விசித்திரங்களில் ஒன்று இது. புதிய உயிரின் ஜனனம், புகுந்த வீடு போகும் மகள், படிப்புக்கோ,

ஒளிப்பதிவுப் பயிற்சிப்பட்டறை - கோயம்புத்தூர் : நன்றி

இரண்டு நாட்கள் நடந்த ஒளிப்பதிவுப் பயிற்சிப்பட்டறை இனிதே நிறைவுற்றது. கல்லூரி விடுமுறை, கோடை விடுமுறை, தேர்தல் நேரம், முகூர்த்த நாள் போன்ற பல காரணங்களால், ஆர்வம் தெரிவித்த பலரால் கலந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஆயினும் இது மிக சுவாரசியமான ஒரு பயிற்சிப்பட்டறையாகத்தான் இருந்தது. வழக்கம் போல, பல்துறையிலிருந்தும் பலர் வந்திருந்தார்கள். மாணவர்கள், உதவி இயக்குநர்கள், புகைப்படக்காரர்கள், ஐடி துறை, உதவி ஒளிப்பதிவாளர்கள் என பலரும் கலந்துகொண்டார்கள். எல்லோருக்கும் ஒளிப்பதிவு குறித்து மிகுந்த ஆர்வம் இருக்கிறது.  முதல் நாள், தொழில்நுட்பத்தையும், விதிகளையும் தியரி வகுப்பைப்போல சொல்லிக்கொடுத்தோம். இரண்டாம் நாள், ஒளியமைப்பு பற்றிய தியரியை அறிமுகப்படுத்திவிட்டு பின்பு பிராக்டிகல் வகுப்பாக நடத்தினோம்.  கடந்த முறை சென்னையில் நடத்திய பயிற்சிப்பட்டறையில், புகைப்படத்துறையில் ஆரம்பித்து, ஒளிப்பதிவு துறைக்கு வந்தோம். ஒரு புகைப்படக்கேமரா எப்படி இயங்குகிறது என்பதில் இருந்து இன்றைய நவீன திரைப்பட டிஜிட்டல் கேமரா எப்படி இயங்குகிறது என்பது வரை சொல்லிக்கொடுத்தோம். ஆனால், அதில் கலந்துக்கொண்டவர்கள் பெரும்பால