திரைப்படமெடுக்க பொதுவாக 400ft ஃபிலிம் ரோல்கள் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 35மிமீ ஃபிலிமில் இரண்டு பக்கமும் வரிசையாகத் துளைகள் அமைக்கப்பட்டிருப்பதைப் பார்த்திருப்பீர்கள். அந்தத் துளைகளுக்கு 'பர்ஃபரேஷன் (Perforation)'என்று பெயர். இந்த 'பர்ஃபரேஷன்'கள் ஒரு குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். இந்தத் துளைகள், கேமராவில் லென்சுக்குப் பின்புறம் பிம்பம் பதியுமிடத்தில், ஃபிலிமை நிலையாக நிறுத்தப் பயன்படுகிறது. ஒரு பிம்பம், இந்தத் துளைகளின் (Perforation) வரிசையில் நான்கு துளைகளுக்கு இடைப்பட்ட பரப்பளவில் பதிக்கப்படுகிறது. அதாவது ஒரு frame-க்கு 4 Perforations தேவைப்படுகிறது.
இப்படி இடத்தை வீணாக்காமல் பதிவுசெய்யப்படும் நெகட்டிவானது '4 பர்ஃபரேஷன்' முறையைவிட 25% அதிக இடத்தைக் கொடுக்கிறது. அதாவது அதிக நேரம் பதிவுசெய்ய முடிகிறது. 33% அதிக நேரத்துக்கு நெகட்டிவ் ஓடுகிறது.
400 அடி படச்சுருள் - '4 பர்ஃபரேஷன்' = 4 நிமிடம் 26 நொடிகள்
400 அடி படச்சுருள் - '3 பர்ஃபரேஷன்' = 5 நிமிடம் 55 நொடிகள்
இதனால் நமக்கு கிடைக்கும் பயன்கள்:
1. 25% அதிக இடம்.
2. ஒரு நெகட்டிவில் அதிக 'ஷாட்ஸ்'(shot)' எடுக்க முடியும்.
3. நீளமான 'ஷாட்ஸ்' எடுக்கமுடியும்.
4. குறைந்த அளவில் படச்சுருள்கள் வாங்கினால் போதும்.
5. நெகட்டிவ் டெவலப்பிங்கில்(Negative Developing) -, 'டெலிசினியில்'(Tele Cine) செலவு குறையும்.
இன்று திரைப்படம் எடுப்பதில் செலவைக்குறைக்க பல வழிகள் முயலப்படுகிறது. அதில் ஒன்று, படம் பிடிக்கத் தேவைப்படும் 'நெகட்டிவ்'(Negative)-இன் பயன்பாட்டைக் குறைப்பது. ஒரு படம் எடுக்க இன்று பொதுவாக '80,000' அடி தேவைப்படுகிறது. ( ஒரு 2.30 மணி நேரத் திரைப்படம் உத்தேசமாக 15,000 அடி இருக்கவேண்டும். அதைப் படம்பிடிக்க 45,000 அடி நெகட்டிவைப் பயன்படுத்தலாம் என்பது விதி. அதாவது மூன்று மடங்கு. ஆனால் அப்படிச் செய்ய முடிவதில்லை. இங்கே 45,000 -த்திலிருந்து 3,00,000 அடிக்கும் மேலாக நெகட்டிவைப் பயன்படுத்தும் படங்கள் உண்டு. பொதுவாக 80,000 அடி)
80,000 அடி நெகட்டிவ் என்பது 400 அடி பிலிம் சுருளில் 200 ஆகும்.
400அடி சுருள் உத்தேசமாக (april.2010ல்) 13,000 ரூபாய் விலை
ஆகவே 200 x 400 என்பது 26,00,000 ரூபாய்.
'3 பர்ஃபரேஷன்' தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்தினால்:
25% அதிகமான கிடைக்கிறது என்பதினால்
80,000 அடி நெகட்டிவிற்கு பதில் 60,000 அடி வாங்கினால் போதுமானது.
60,000=150 x 400 அடி படச்சுருள்
150 x 13000 Rs. = Rs.19,50,000
இதில் நமக்கு மிச்சமாவது Rs.26,00,000 - 19,50,000 =6,50,000 Rs.
உங்களின் நெகட்டிவ் தேவை அதிகரித்தால்கூட இந்த சேமிப்பும் கூடும்.
இந்த மிச்சம்பிடிக்கப்படும் பணத்தை நீங்கள் 'DI' க்குப் பயன்படுத்தலாம். ஏனெனில் 'DI' செய்யும் படங்களுக்கு மட்டும்தான் '3 பர்ஃபரேஷன்' தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்த முடியும்.
இன்றைக்கு (April 2010) ஒருபடத்திற்கு 'DI' செய்ய உத்தேசமாக 12,00,000 ரூபாய் ஆகிறது. '3 பர்ஃபரேஷனில்' நீங்கள் சேமித்த பணத்தை இதற்குப் பயன்படுத்தும்போது கூடுதலாகச் செலவு செய்வது குறைகிறது.
அதாவது குறைந்த செலவில் ஒரு 'DI' படம் செய்ய முடியும். ஏன் 'DI' செய்ய வேண்டும் என்பதை அறிய மற்றொரு கட்டுரையை பாருங்கள்.
'3 பர்ஃபரேஷன்' தொழில்நுட்பம் என்பது மூன்று துளைகளுக்கு இடைப்பட்ட பரப்பளவில் பிம்பத்தைப் பதியவைப்பது. உங்களுக்குத் தேவையான 'ஆஸ்பெக்ட் ரேஸியோவில்(Aspect Ratio)'-வில் பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம். '4 பர்ஃபரேஷன்'-இல் 'சினிமாஸ்கோப்(Cinema scope)' -இன் 'ஆஸ்பெக்ட் ரேஸியோவான 1:2.35 இல் பிம்பத்தைப் பதிவுசெய்யும் போது ஒரு பிம்பத்திற்கும் மற்றொரு பிம்பத்திற்கும் இடையில் இடைவெளி வரும், இந்த இடைவெளி நெகட்டிவை வெட்டி ஒட்டப் பயன்படும். ஆனால் இப்போது 'DI' முறையில் 'நெகட்டிவ் கட்டிங் (Negative Cutting)' நடைபெறுவதில்லை. அதனால் நமக்கு இந்த இடைவெளி தேவைப்படுவதில்லை. எனவே அந்த இடத்தையும் சேர்த்து பிம்பத்தைப் பதிவுசெய்துகொள்ளலாம். இதில் இடைவெளியே இல்லாமல் பிம்பம் பதிவுசெய்யப்படும்.
இப்படி இடத்தை வீணாக்காமல் பதிவுசெய்யப்படும் நெகட்டிவானது '4 பர்ஃபரேஷன்' முறையைவிட 25% அதிக இடத்தைக் கொடுக்கிறது. அதாவது அதிக நேரம் பதிவுசெய்ய முடிகிறது. 33% அதிக நேரத்துக்கு நெகட்டிவ் ஓடுகிறது.
400 அடி படச்சுருள் - '4 பர்ஃபரேஷன்' = 4 நிமிடம் 26 நொடிகள்
400 அடி படச்சுருள் - '3 பர்ஃபரேஷன்' = 5 நிமிடம் 55 நொடிகள்
இதனால் நமக்கு கிடைக்கும் பயன்கள்:
1. 25% அதிக இடம்.
2. ஒரு நெகட்டிவில் அதிக 'ஷாட்ஸ்'(shot)' எடுக்க முடியும்.
3. நீளமான 'ஷாட்ஸ்' எடுக்கமுடியும்.
4. குறைந்த அளவில் படச்சுருள்கள் வாங்கினால் போதும்.
5. நெகட்டிவ் டெவலப்பிங்கில்(Negative Developing) -, 'டெலிசினியில்'(Tele Cine) செலவு குறையும்.
இன்று திரைப்படம் எடுப்பதில் செலவைக்குறைக்க பல வழிகள் முயலப்படுகிறது. அதில் ஒன்று, படம் பிடிக்கத் தேவைப்படும் 'நெகட்டிவ்'(Negative)-இன் பயன்பாட்டைக் குறைப்பது. ஒரு படம் எடுக்க இன்று பொதுவாக '80,000' அடி தேவைப்படுகிறது. ( ஒரு 2.30 மணி நேரத் திரைப்படம் உத்தேசமாக 15,000 அடி இருக்கவேண்டும். அதைப் படம்பிடிக்க 45,000 அடி நெகட்டிவைப் பயன்படுத்தலாம் என்பது விதி. அதாவது மூன்று மடங்கு. ஆனால் அப்படிச் செய்ய முடிவதில்லை. இங்கே 45,000 -த்திலிருந்து 3,00,000 அடிக்கும் மேலாக நெகட்டிவைப் பயன்படுத்தும் படங்கள் உண்டு. பொதுவாக 80,000 அடி)
80,000 அடி நெகட்டிவ் என்பது 400 அடி பிலிம் சுருளில் 200 ஆகும்.
400அடி சுருள் உத்தேசமாக (april.2010ல்) 13,000 ரூபாய் விலை
ஆகவே 200 x 400 என்பது 26,00,000 ரூபாய்.
'3 பர்ஃபரேஷன்' தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்தினால்:
25% அதிகமான கிடைக்கிறது என்பதினால்
80,000 அடி நெகட்டிவிற்கு பதில் 60,000 அடி வாங்கினால் போதுமானது.
60,000=150 x 400 அடி படச்சுருள்
150 x 13000 Rs. = Rs.19,50,000
இதில் நமக்கு மிச்சமாவது Rs.26,00,000 - 19,50,000 =6,50,000 Rs.
உங்களின் நெகட்டிவ் தேவை அதிகரித்தால்கூட இந்த சேமிப்பும் கூடும்.
இந்த மிச்சம்பிடிக்கப்படும் பணத்தை நீங்கள் 'DI' க்குப் பயன்படுத்தலாம். ஏனெனில் 'DI' செய்யும் படங்களுக்கு மட்டும்தான் '3 பர்ஃபரேஷன்' தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்த முடியும்.
இன்றைக்கு (April 2010) ஒருபடத்திற்கு 'DI' செய்ய உத்தேசமாக 12,00,000 ரூபாய் ஆகிறது. '3 பர்ஃபரேஷனில்' நீங்கள் சேமித்த பணத்தை இதற்குப் பயன்படுத்தும்போது கூடுதலாகச் செலவு செய்வது குறைகிறது.
அதாவது குறைந்த செலவில் ஒரு 'DI' படம் செய்ய முடியும். ஏன் 'DI' செய்ய வேண்டும் என்பதை அறிய மற்றொரு கட்டுரையை பாருங்கள்.
Good article brother!!!
பதிலளிநீக்குcongrats for your attempt!!!
First time in the world,online cinematography technical details in Tamil.......
very good for Producers,Directors and Student Cinematographers.....
Leep up the good work!!!
very happy Iam the first FAN of your cinematography Blog!!
நன்றி நண்பரே..
பதிலளிநீக்குHi Sir...
பதிலளிநீக்குI don't know Tamil.I only know to speak and understand a little.I am a Malayali(Kerala).Can you post English articles in this Blog or other? Please...
It will be a great help for me...
Rahul Krishnan
http://rahulkrishnan.yolasite.com